Po zakończeniu I wojny światowej spontanicznie, na podwalinach dotychczasowych instytucji tworzono polską administrację terenową w Sochaczewie. Urzęd powiatowy, w 1919 roku przekształcony w starostwo, podlegał bezpośrednio Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Początkowo administracją w powiecie kierował komisarz rządu polskiego nazywany popularnie ludowym, następnie powiatowym, a od 1919 roku starosta. Ten ostatni sprawował nadzór nad działalnością organów samorządowych, których był zwierzchnikiem, a zarazem sprawował funkcje kierownika organów wykonawczych samorządu.

Swoją funkcję obejmował w wyniku mianowania przez ministra spraw wewnętrznych, któremu podlegał pod względem osobowym. Był przedstawicielem rządu w powiecie i szefem administracji ogólnej i kontrolował jego działalność. Nadzorował sprawy porządku i bezpieczeństwa publicznego, podlegające bezpośrednio Komendzie Powiatowej Policji Państwowej w Sochaczewie. Od decyzji starosty zależało użycie wojska i policji. Spod kompetencji starosty wyłączone było szkolnictwo, którego struktura nie pokrywała się w pełni z podziałami administracyjnymi. Podlegało ono inspektorowi szkolnemu, mianowanemu przez ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Inspektor podlegał bezpośrednio kuratorowi okręgu szkolnego. Starosta współpracował z samorządem powiatowym reprezentowanym przez Sejmik Powiatowy, który od 1935 roku został zastąpiony przez Radę Powiatową. Wybierana ona była w wyborach pośrednich w drodze jawnego głosowania. Z ich wyboru pochodził Wydział Powiatowy, będący organem wykonawczym samorządu powiatowego, na czele którego stał starosta.

Pierwszym polskim komisarzem rządu polskiego połączonego powiatu łowickiego i sochaczewskiego mianowanym 14 listopada 1918 roku dekretem przez Stanisława Ustyanowskiego, tymczasowego kierownika Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, działającego jeszcze w ramach Rady Regencyjnej – stanowiącej namiastkę władzy najwyższej w Królestwie Polskim, utworzonej w 1917 roku przez Niemcy i Austro-Niemcy, całkowicie od nich zależnej – został dr Józef Twarowski. Tego samego dnia i mocą tego samego dekretu Ignacy Włodzimierz Garbolewski, właściciel dóbr ziemskich w Czerwonce został mianowany komisarzem pobocznego urzędu powiatowego w Sochaczewie. Mianowany przez ministra spraw wewnętrznych, osobowo i służbowo podlegał wojewodzie. Komisarz i jego urząd, stanowiący zalążek starostwa powiatowego, zajął się wprowadzaniem w życie w powiecie polskiego prawa, wskrzeszeniem i organizowaniem pracy samorządu powiatowego, koordynacją działalności tworzonych jesienią i zimą 1919 roku urzędów. Bardzo szybko, gdyż już 19 stycznia 1919 roku minister spraw wewnętrznych Stanisław Thugutt pozbawił Garbolewskiego funkcji komisarza, twierdząc, że ziemianin nie powinien reprezentować powiatu. Niewiele wiadomo o decyzjach podjętych przez Garbolewskiego w czasie jego dwumiesięcznych „rządów”.

Ignacy Włodzimierz Garbolewski syn Leonarda Garbolewskiego (zm. 24 listopada 1895 r.) i Bronisławy z Rakowskich Garbolewskiej (zm. 16 stycznia 1905) urodził się w 1878 roku. O jego przodkach wiemy jeszcze tyle, że jego dziadkiem był Kazimierz Aleksander Garbolewski, a babką Marianna z Cottinów Garbolewska. Garbolewscy osiedlili się w majątku Czerwonka w 1855 roku. Został on przez nich zakupiony za 142 500 rubli. W 2, połowie XIX wieku dobra składały się z folwarków czerwonka, Czyste, Duranowizna, rozciągających się na 2340 morgach. Folwark Czerwonka posiadał 11 budynków murowanych oraz 18 drewnianych. Mieścił się młyn parowy przerabiający 12 000 korcy zboża rocznie, był tartak, olejarnia, gorzelnia, browar, piekarnia, wiatrak. Rozwinięto hodowlę owiec, których pogłowie liczyło trzy tysiące. W 1930 roku właścicielem był Włodzimierz Ignacy Garbolewski.

Włodzimierz Ignacy Garbolewski miał 6 rodzeństwa: 3 braci (Henryk, Edward, Tadeusz) i 3 siostry (Stefania, Zofia, Iza). Z związku małżeńskiego z Haliną z Grzybowskich Garbolewską miał 4 dzieci: 3 synów (Leonard, Jerzy, Stefan) i córkę (Alicja). Syn Leonard Garbolewski ożenił się z Krystyną Chalicką, z którą miał 3 córki – Majka (zamieszkała w Stanach Zjednoczonych), Hanka (zamieszkała w Kanadzie) i Halina (zamieszkała w Gdańsku). Drugi syn Włodzimierza Ignacego Garbolewskiego Jerzy Garbolewski wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1970 roku zmarł, Stefan Garbolewski zginął w powstaniu warszawskim i został pochowany obok ojca na cmentarzu parafii św. Wawrzyńca w Sochaczewie, natomiast córka Alicja Garbolewska wyszła za mąż za Dobraczyńskiego. Brat Ignacego Włodzimierza Garbolewskiego Henryk Garbolewski znalazł się Stanach Zjednoczonych, podobnie jak brat Edward. Siostry Stefania i Iza wyszły za mąż za przedstawicieli rodziny Bolechowskich, natomiast Zofia (1888–1961) za Gustawa Maurycego Ujazdowskiego (1878–1940). Obecnie potomkowie Leonarda i Bronisławy Garbolewskich mieszkają m.in. w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Kanadzie i w Polsce. (Pełne drzewo genealogiczne rodziny Garbolewskich, właścicieli Czerwonki ukaże się w przyszłości w przygotowywanej książce Bogusława Kwiatkowskiego, Dzieje Sochaczewa, t. 5. Dwudziestolecie międzywojenne).

Po odejściu ze stanowiska komisarza Włodzimierz Ignacy Garbolewski nie tylko, że nie zaprzestał swojej działalności społecznej, ale jeszcze bardziej ją rozwinął. Garbolewski był aktywnym działaczem Stronnictwa Narodowego. Pełnił funkcje prezesa oddziału powiatowego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, którego celem było podtrzymywanie i rozwijanie świadomości narodowej oraz podnoszenie sprawności fizycznej polskiej młodzieży w myśl zasady „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Przewodniczył również Związkowi Ziemian i przez wiele lat działał aktywnie w Ochotniczej Straży Pożarnej w Sochaczewie. W 1914 roku był wiceprezesem tej ostatniej, od końca lat 20. do 1932 roku prezesem. Został również członkiem Prezydium Komitetu Obchodów 50-lecia Straży Pożarnej w Sochaczewie (1931).

Garbolewski był również aktywnym działaczem kółek rolniczych. Udzielał pożyczek polskim rzemieślnikom. Planował również utworzenie w Sochaczewie szkoły rzemieślniczej, pod której budowę wydzielił plac ze swego majątku w Czerwonce. Obecnie na placu tym, położonym przy ulicy Piłsudskiego stoi budynek Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Praktycznego w Sochaczewie. Już w 1920 roku przekazał ziemię pod budowę obiektów sportowych, prawdopodobnie boiska piłkarskiego. Był jednym z inicjatorów zbudowania gimnazjum w Sochaczewie, pod którego budowę ofiarował w 1924 roku ziemię; obecnie mieści się tam Zespół Szkół Ogólnokształcących im. Fryderyka Chopina. Garbolewski przekazał nieodpłatnie również miastu tereny pod budowę szkół podstawowych nr 1 i 3 oraz grunt w Duranowie. Stowarzyszenie Rodzina Policyjna pod budowę Domu Dziecka Rodziny Policyjnej otrzymało od niego nieodpłatnie plac przy obecnej ulicy Ziemowita 3. Przy udziale miejscowych władz i społeczeństwa 3 maja 1933 roku dokonano uroczystego aktu poświęcenia fundamentów sierocińca. Garbolewski przekazał wreszcie ziemię dla organizującego się sochaczewskiego Klubu Sportowego „Orkan”.

Rzemieślnikom sochaczewskim sprzedawał Garbolewski na dogodnych dla nich warunkach działki budowlane. Postawił jednak ich nowym właścicielom warunek, że w przypadku sprzedaży mają się one stać własnością Polaków. Garbolewski wspólnie z żoną byli członkowie Sodalicji Mariańskiej i działaczami miejscowej Ligi Katolickiej, którzy ofiarowali parafii Św. Wawrzyńca grunty na powiększenie sochaczewskiego cmentarza parafialnego przy ul. Traugutta. W okresie międzywojennym handel i rzemiosło na terenie Sochaczewa były w bardzo poważnym stopniu opanowane przez Żydów, którzy byli lepiej zorganizowani i bardziej prężni gospodarczo niż polska ludność tego miasta. Włodzimierz Garbolewski, związany z Narodową Demokracją uważał, że należy dążyć do powiększenia stanu polskiej własności w sochaczewskim rzemiośle i handlu. Dlatego udzielał pożyczek rzemieślnikom polskim na zakładanie warsztatów i myślał o założeniu w Sochaczewie Szkoły Rzemieślniczej, pod której budowę wydzielił plac ze swego majątku w Czewonce.

Warto przypomnieć, że w okresie międzywojennym dwór czerwonkowski gościł kilkakrotnie późniejszego profesora archeologii Konrada Jażdżewskiego, prowadzącego badania wykopaliskowe w pobliskim Rybnie. Znaleziskami archeologicznymi żywo interesował się również Włodzimierz Garbolewski, który ocalił 8 monet, pochodzących z wczesnośredniowiecznego skarbu, odnalezionego pod Sochaczewem w 1919 roku. Napisał on w tej sprawie list do wojewódzkiego konserwatora zabytków archeologicznych, przechowywany obecnie w zbiorach Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie. Garbolewski zmarł 1 listopada 1933 roku i został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Sochaczewie. Jego żona Halina z Grzybowskich Garbolewska (1883–1969) była aktywną działaczką katolicką, została nawet odznaczona przez papieża Pawła VI orderem „Pro Ecclesia et Pontifices” za działalność charytatywną w Akcji Katolickiej i Solidacji Mariańskiej. Wraz z mężem otrzymała tytuł szambelana papieskiego za zasługi dla kościoła katolickiego. Była członkiem zarządu sochaczewskiego koła Polskiej Macierzy Szkolnej.

Od redakcji: Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część ani całość materiałów fotograficznych zamieszczonych na stronie zgodnie z życzeniem osób przekazujących zdjęcia nie może być reprodukowana ani rozpowszechniana w sposób drukarski, kserograficzny, elektroniczny, mechaniczny, fotograficzny, nagrywający i inny, nie może być przechowywana w jakiejkolwiek bazie danych bez pisemnej zgody właściciela praw autorskich do zdjęć lub zbiorów zdjęć. Kopiowanie oraz wykorzystywanie zdjęć w publikacjach książkowych czy internetowych w celach komercyjnych i innych (naukowe, oświatowe, urzędowe) wymaga indywidualnej zgody właściciela praw autorskich zdjęć. Redakcja portalu nie pośredniczy w kontaktach między Czytelnikami portalu a autorami zdjęć lub zbiorów zdjęć. Portal jest chroniony programem antyplagiatowym przeszukującym zasoby internetu w czasie rzeczywistym w celu znalezienia ewentualnego naruszenia praw autorskich. Redakcja portalu nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne naruszenie praw autorskich przez osoby chcące zamieścić zdjęcia na portalu.

{multithumb popup_type=lightbox blog_mode=popup thumb_width=170 thumb_height=110 max_thumbnails=0 num_cols=5}