Poczet proboszczów sochaczewskich (Parafia św. Wawrzyńca w Sochaczewie)

Opublikowano: czwartek, 09, czerwiec 2011 20:29

Czasy najnowsze (od 1989)

Dziekanem sochaczewskim został mianowany 1 maja 1987 roku, zaś 26 maja 1990 roku odznaczono go godnością kanonika Prymasowskiej Kapituły Łowickiej. Dekret nominacyjny na stanowisko wikariusza generalnego diecezji łowickiej otrzymał 13 lipca 1992 roku. Funkcję tę pełnił do 17 czerwca 2000 roku, kiedy to złożył rezygnację z powodu choroby. Dnia 9 stycznia 1993 roku został wyróżniony papieską godnością Protonotariusza Apostolskiego, czyli Infufata. Udało się mu doprowadzić do powstania nowych parafii w Pilawicach i Kątach oraz rozpocząć budowę nowej świątyni w Sochaczewie-Karwowie. W ciągu 22 lat jego pracy zostało z parafii sochaczewskiej wyświęconych 16-tu księży.

Rezydentem przy parafii św. Wawrzyńca został 15 maja 2003 roku. W dwa tygodnie później, otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Sochaczewa. Za ks. Franciszka Łupińskiego prymas Polski Józef Glemp dwukrotnie nawiedził parafię sochaczewską (6 czerwca 1984 i 15 listopada 1986). Okazją do pierwszej wizyty było poświęcenie i wmurowanie kamienia węgielnego pod nową plebanię, jak i 50-rocznica święceń kapłańskich ks. Zygmunta Dejcińskiego i 25-rocznica święceń kapłańskich proboszcza Franciszka Łupińskiego. Zmarł 18 września 2003 roku, w dwa dni później został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym. W kilometrowym kondukcie żałobnym odprowadzały zmarłego tłumy parafian, rzesze księży, sióstr zakonnych, władze samorządowe wszystkich szczebli, radni kilku kadencji, młodzież szkolna, poczty sztandarowe. Mszę świętą koncelebrowali biskupi łowiccy Józef Zawitkowski i Alojzy Orszulik. Ks. Piotr Żądło przytoczył fragment z testamentu ks. Łupińskiego, w którym ten prosił o wybaczenie wszystkich, którzy mogli doznać od niego jakiegokolwiek zła lub zgorszenia. Pisząc o ks. Łupińskim nie sposób nie wspomnieć o wizycie za jego duszpasterzowania na terytorium parafii papieża Jana Pawła II. Silna mgła i trudne warunki atmosferyczne sprawiły, że papież z Warszawy do Łowicza nie poleciał śmigłowcem. Dzięki temu zrządzeniu, 14 czerwca 1999 roku w godzinach porannych parafia dostąpiła zaszczytu przejazdu papieża.

Listę proboszczów parafii św. Wawrzyńca zamyka ks. Piotr Żądło (proboszcz sochaczewski od 2003), który przybył na probostwo do Sochaczewa z parafii św. Bartłomieja w Domaniewicach, gdzie pełnił funkcję proboszcza i kustosza sanktuarium Matki Bożej Domaniewickiej. Ks. Piotr Żądło urodził się 29 czerwca 1964 roku jako syn Stanisława i Heleny z domu Bąk w Rzeczycy, w diecezji warszaw­skiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, zdał egzamin do Liceum Ekonomicznego w Lipinach, gdzie w 1983 roku uzyskał maturę. Tego same­go roku wstąpił do Metropolitalnego Semi­narium Duchownego w Warszawie. Świę­cenia kapłańskie otrzymał z rąk prymasa Polski Józefa Glempa 20 maja 1989 roku w archikatedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Pierwszą pla­cówką, w której ks. Piotr Żądło rozpoczął pracę jako wikariusz, była parafia Wnie­bowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krośniewicach, gdzie proboszczem i dzie­kanem był budowniczy kościoła w Pilawicach ks. Szczepan Dmochowski. Po 3 latach został przeniesiony do parafii św. Wawrzyńca w Sochaczewie, gdzie pełnił funkcję wikariusza.

Po 6 latach wikariatu w Sochaczewie, w czerwcu 1998 roku, otrzymał nominację na probosz­cza parafii św. Bartłomieja w Domaniewicach i kustosza sanktuarium Matki Bożej Domaniewickiej. Za jego duszpasterzowania w kościele przebudowano prezbiterium, powstała kaplica dla zmarłych i wybudowano dzwonnicę. Naj­większym jednak wydarzeniem było przygotowanie parafii do uroczystości ko­ronacji obrazu, która miała miejsce 8 września 2000 roku. W związku z tym należało odnowić kaplicę, sanktuarium i przygotować plac koronacyjny. Prze­żył głęboko kradzież koron z obrazu Matki Bożej. W rok po kradzieży, 8 wrze­śnia 2002 roku, odbyło się nałożenie nowych koron, które zawierają cząstkę starej korony. Dnia 8 września 2001 roku doprowadził do postawienia pomni­ka Sługi Bożego, prymasa Polski, Stefana Wyszyńskiego. Nominację na proboszcza parafii św. Wawrzyńca w Sochaczewie otrzymał 15 maja 2003 roku. Objął probostwo 18 maja 2003 roku. W czasie dotychczasowego duszpasterzowania doprowadził do uporządkowania cmentarz parafialny, historycznej zmiany bryły kościoła parafialnego, zwiększenia aktywności parafii na polu duszpasterskim (m.in. bezpośrednie zaangażowanie w ruch pielgrzymkowy, klub „Ostoja św Dominika”, spotkania wiernych z parafii oraz społeczności miejskiej) i charytatywnym m.in. jadłodajnia św. Matki Teresy z Kalkuty, świetlica środowiskowa dla dzieci z ubogich rodzin).

Książka autorstwa Bogusława Kwiatkowskiego wydana staraniem proboszcza sochaczewskiego ks. Piotra Żądło przedstawiająca dzieje parafii św. Wawrzyńca. Repr. Bogusław Kwiatkowski.

Od samego początku nowy gospodarz podjął wiele cennych inicjatyw. Z racji jubileuszu 25-lecia pontyfikatu Jana Pawła II i Roku Różańca Świętego rozpoczął urządzanie kaplicy Matki Bożej Różańcowej, patronki kościoła. Cała kaplica zyskała różańcowy wystrój. W kaplicy odbywa się codzienna adoracja Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Z kolei 16 października 2003 roku na sochaczewskim rynku przed kościołem Matki Bożej Różańcowej odbyły się uroczystości upamiętniające wybór kardynała Karola Wojtyły na papieża. Pamiątką po nich jest poświęcony tego dnia przez biskupa łowickiego Alojzego Orszulika pomnik wzniesiony z inicjatywy ks. Piotra Żądło na skwerze przed kościołem. Przedstawia on papieża Jana Pawła II trzymającego krzyż zwrócony w stronę miasta, z ręką podniesioną do błogosławieństwa. Papieżowi towarzyszy prymas Polski Stefan Wyszyński, trzymający różaniec. Na cokole pomnika umieszczono napis: NIE BYŁOBY NA STOLICY PIOTROWEJ PAPIEŻA POLAKA GDYBY NIE BYŁO TWOJEJ WIARY TWEGO ZAWIERZENIA MATCE BOŻEJ.

Pomnik papieża Jana Pawła II i prymasa Polski Stefana Wyszyńskiego. Fot. Albert Orliński. Archiwum parafii św. Wawrzyńca.

Projektem i wykonaniem pomnika zajął się profesor Czesław Dźwigaj z Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W jego budowę włączyły się sochaczewskie władze samorządowe. W ich składzie znaleźli się: Józef Gołębiowski – starosta Andrzej Grabarek – przewodniczący Rady Powiatu; Bogumił Czubacki – burmistrz; Maciej Małecki – przewodniczący Rady Miasta; Mirosław Orliński – wójt Gminy Sochaczew; Czesław Ćwikliński – przewodniczący Rady Gminy. Udział w budowie mieli także sochaczewscy parafianie. Tego też dnia poświęcono kaplicę Matki Bożej Różańcowej. Jest ona ozdobiona rzeźbionymi scenami, ilustrującymi kolejne tajemnice różańca. Na ścianie, gdzie znajduje się obraz patronki kościoła pojawiły się postacie apostołów. Kopuła wieńcząca budynek kaplicy została ozdobiona wizerunkami sanktuariów maryjnych.

Kościół Matki Bożej Różańcowej. Fot. Albert Orliński. Archiwum parafii św. Wawrzyńca.

Hasłem I Kongresu Eucharystycznego Diecezji Łowickiej było zawołanie „Wytrwajcie w miłości mojej”. Kongres miał na celu zgłębienie „wielkiej tajemnicy wiary, jaką jest eucharystyczna obecność Boga wśród nas”. W Sochaczewie punktem kulminacyjnym Kongresu był 11 czerwca 2007 roku, kiedy to przedstawiciele wszystkich parafii dekanatu sochaczewskiego, boryszewskiego i sannickiego spotkali się na uroczystej Mszy świętej. Poprzedziła ją procesja z Najświętszym Sakramentem, sztandarami, obrazami, która po nabożeństwie czerwcowym w Trojanowie, przeszła ulicami miasta do kościoła parafialnego św. Wawrzyńca. Tutaj około godz. 20.00 rozpoczęła się liturgia z udziałem blisko 50 kapłanów, którym przewodniczył biskup łowicki Andrzej Franciszek Dziuba.{multithumb popup_type=lightbox blog_mode=popup thumb_width=300 thumb_height=150}

Cegiełka na rozbudowę kościoła. Sochaczew 2006. Repr. Bogusław Kwiatkowski.

W uroczystości brały udział władze samorządowe miasta, powiatu i gmin, zespoły parafialne, członkowie ochotniczej straży pożarnej, setki wiernych. Uroczystość uświetniły chóry Towarzystwa Śpiewaczego Ziemi Sochaczewskiej i szkoły muzycznej oraz orkiestra tejże szkoły. Msza święta została odprawiona na placu przed kościołem. W homilii poświęconej roli eucharystii w życiu każdego człowieka biskup łowicki Andrzej Dziuba mówił o ustanowieniu sakramentu Komunii świętej i o przymierzu Boga z ludźmi. Nawiązał również do tajemnicy chleba, który dla wielu wiernych urasta do rangi symbolu i który nierozerwalnie łączy się z życiem, nie tylko w znaczeniu fizjologicznym, ale i duchowym. Na pamiątkę I Kongresu Eucharystycznego posadzono przy kościele dąb poświęcony przez papieża Benedykta XVI, a nazwany imieniem jego poprzednika papieża Jana Pawła II.{multithumb popup_type=lightbox blog_mode=popup thumb_width=200 thumb_height=265}

Książka autorstwa Bogusława Kwiatkowskiego wydana staraniem proboszcza sochaczewskiego ks. Piotra Żądło z okazji jubileuszu 750-lecia konsekracji kościoła parafialnego. Repr. Bogusław Kwiatkowski.

Na zakończenie ośmiodniowych Misji Świętych z okazji 750-lecia konsekracji sochaczewskich kościołów 7 października 2007 roku Mszę świętą odprawił i homilię wygłosił biskup łowicki Andrzej Dziuba. W uroczystościach wzięły udział władze samorządowe miasta, gminy i powiatu. W czasie misji Sochaczew odwiedzili trzej biskupi łowiccy – biskup senior Alojzy Orszulik, biskup Józef Zawitkowski i biskup ordynariusz Andrzej Dziuba. W czasie misji (4 października 2007 roku) wewnątrz kościoła poświęcono tablicę upamiętniającą ks. Franciszka Łupińskiego (proboszcza sochaczewskiego w latach 1981–2003). Z okazji jubileuszu 750-lecia poświęcenia kościołów w Sochaczewie z inicjatywy proboszcza ukazał się bogato ilustrowany album autorstwa Bogusława Kwiatkowskiego.{multithumb popup_type=lightbox blog_mode=popup thumb_width=300 thumb_height=150}

Zaproszenie na uroczystości powrotu obrazu Matki Bożej Różańcowej. Repr. Bogusław Kwiatkowski.

Inna wielka uroczystość religijna miała miejsce 4 września 2010 roku, kiedy to do świątyni parafialnej powrócił niegdyś słynący łaskami obraz Matki Bożej Różańcowej. Obraz wrócił w sensie symbolicznym, w rzeczywistości w świątyni uroczyście powitano kopię cudownego obrazu. Oryginał obrazu w 1. połowie XV wieku książęta mazowieccy przekazali klasztorowi dominikanów. Obraz ten znajdował się w sochaczewskim kościele prawie 500 lat, aż do wybuchu II wojny światowej. Przeniesiony do kaplicy szpitalnej przy ulicy Staszica (gdzie obecnie znajduje się Dom Kapłana Seniora) w 1939 roku przetrwał wojnę, zaginął w styczniu 1945 roku tuż po wyzwoleniu Sochaczewa przez żołnierzy radzieckich, którzy wywieźli go w nieznanym kierunku.{multithumb popup_type=lightbox blog_mode=popup thumb_width=200 thumb_height=265}

Współczesna kopia zaginionego w 1945 roku obrazu Matki Bożej Różańcowej. Repr. Bogusław Kwiatkowski.

Uroczystość została poprzedzona trzydniowymi rekolekcjami maryjnymi. Po 65 latach od zaginięcia obrazu jego kopia uroczyście wróciła do świątyni. Została umieszczona w nowym ołtarzu w kaplicy Matki Bożej Różańcowej. Do powstania ołtarza przyczyniło się wiele osób. Zaprojektowała go znana sochaczewska malarka Ewa Zielińska, stolarkę wykonał Zbigniew Stawicki, rzeźby Janusz Rogulski, a tabernakulum z przeszkleniem dla monstrancji zakład ślusarski Jana Kowalskiego. Obraz posiada wymiary 122 na 82 centymetry, a jego autorem jest włoski artysta polskiego pochodzenia Robert Stpiczyński. Uroczystością przewodniczył prymas senior, kardynał Józef Glemp, przy udziale biskupów łowickich Andrzeja Dziuby, Alojzego Orszulika i Józefa Zawitkowskiego. Udział w uroczystościach wzięło również kilkudziesięciu kapłanów i osób zakonnych pochodzących z Sochaczewa. Obraz poświęcił prymas senior kardynał Józef Glemp w asyście biskupów, dokonując aktu zawierzenia Matce Bożej mieszkańców ziemi sochaczewskiej.

Uroczystości powrotu Obrazu Matki Bożej Różańcowej. Fot. Bogusław Kwiatkowski.

[Listy chronologiczne – ustalone dotychczas przez autora – zawierające kilkaset imion i nazwisk oraz dat sprawowania funkcji przez sochaczewskich altarzystów, prebendarzy, kapelanów, wikariuszy, proboszczów, dziekanów pracujących w parafii św. Wawrzyńca w Sochaczewie na przestrzeni wieków znajdzie Czytelnik w książkach Bogusława Kwiatkowskiego „Dzieje parafii św. Wawrzyńca w Sochaczewie”, Sochaczew 2003, „Pani Ziemi Sochaczewskiej”, Sochaczew 2007; najobszerniejsze i najnowsze wykazy chronologiczne – z każdym rokiem w wyniku badań autor znajduje informacje o nowych proboszczach czy wikariuszach pracujących w sochaczewskiej parafii – obejmujące dodatkowo również listy zakonników i zakonnic przebywających w sochaczewskich klasztorach na przestrzeni wieków znajdą się w przyszłości w książce przygotowywanej przez Bogusława Kwiatkowskiego „Dzieje Sochaczewa”, t. 9, Listy chronologiczne; w przyszłości pełne listy chronologiczne znajdą się również na stronie internetowej].

Bogusław Kwiatkowski